ஆதிக்கம் செய்த நாட்டில் அடைக்கலம்

பிறந்த நாட்டை விட்டு உயிர் பிழைப்பதர்காக மட்டுமே அயல்நாட்டை அடைய வேண்டும் என்ற அவசர முடிவின் விளைவினால், நம் தாய் நாட்டை ஆதிக்கம் செய்த நாடாக இருந்தாலும் பாதகம் இல்லை என்று ஐக்கிய ராஜியங்களில் ஒன்றான இங்கிலாந்து நாட்டை அடைந்தேன்.முதல் இலக்கை அடைந்துவிட்டாலும் மனம் தவிக்கும் தவிப்பை அமைதி படுத்த வழி ஒன்றும் தெரியாமலும் புரியாமலும், ஒரு வேளை இடைவெளியில்லாமல் வேலை செய்தால் குறைந்த பட்சம், மன குலைச்சலையாவது குறைக்கலாம் என்ற நிணைப்புடன் எனது முதன் முதல் பணியில் ஐக்கியமானேன்.

அயல் நாட்டிற்கு படிப்பதர்காகத்தான் சென்றிருக்கிறேன் என்று பிறர் நிணைத்திருந்தாலும் அதை வெரும் துருப்பு சீட்டாக மட்டுமே பயன் படுத்திக்கொன்டு மேலும் மூன்று பணிகளில் என்னை ஈடுபடுத்திக்கொண்டேன். ஏற்பட்ட துயரம் சில மதியற்ற செயல்களால் இருந்திருந்தாலும், மேன்பட்டதோ ஒரு அயல்நாடு, அதுவும் நம் தாய்நாட்டை ஆதிக்கம் செய்த நாடு.

எதை தவிர்த்திருக்கலாம் ?

இது போன்ற் விவாதங்களில் என் மனதை மீண்டும் புகுத்தாமல் நிகழ்ந்தவைகளை நம் நாட்டிற்கு சாதகமாக உபயோகிக்கும் வகையில் சிந்திக்க ஆரம்பித்தேன்.

கிட்டிய யோசனை சரியா என்பதை விட நிச்சயமாக தவரில்லை என்று நினைத்து பணிபுரியும் நான்கு பணிகளிலிருந்து சேமித்த செல்வத்தை நாம் பிறந்த நாடாகிய தமிழ் நாட்டில் சமூக சேவை புரியும் சில நிருவனங்களுக்கு உதவி செய்து அவர்களது நிர்வாகத்தில் ஒரு சிறிய பங்கை ஏற்றேன்.

இந்த நிமிடமும் என் உயிர் இந்த மாமிச பின்டத்தை பிரிந்தாலும் பிறர் நலனுக்காக வாழ்ந்த ஒரு சிறிய ஆத்ம த்ருப்த்தியுடன் எனது ஜீவன் இயற்கையை எய்தும்.